Achtergrondinformatie over herkomst en geschiedenis.

Algemeen

De Ca de Bestiar is de grote zwarte herderhond van Mallorca en wordt ook wel Perro de Pastor Mallorquin genoemd. Het ras behoort tot een van de zeldzaamste hondenrassen ter de wereld. In de jaren tachtig officieel erkend door de F.C.I. en zit in groep 1 (herdershonden).
Perro de Pastor Mallorquin betekent herdershond van Mallorca, Catalaanse vertaling is Ca de Bestiar, wat hond van de huisdieren betekent.

Herkomst

De herkomst van de Ca de Bestiar is onbekend. Maar hij kwam al in de 16e eeuw voor in de geschiedenisboeken. Daaruit blijkt dat vooral rovers en bandieten deze hond hielden. Iedereen kruiste verder naar behoefte met meerdere rassen om een voor hem zo goed mogelijke hond te krijgen. Zodat veedrijvers met grotere honden kruisten en de herders van schapen en geiten zich meer richtte op een kleinere en beweeglijkere hond en dat terwijl de gewone boer meer een waak- en verdedigings hond wilde. Als je ook goed naar dit ras kijkt komt er steeds vaker een ander ras naar boven.

De Ca de Bestiar werd veel aan zijn lot overgelaten totdat er in de jaren zeventig enkele liefhebbers in de weer gingen om dit unieke ras te zuiveren en te behoeden tegen uitsterven. Over de hele wereld zijn er ongeveer 4000 Ca'tjes waarvan er ongeveer 1000 aan de rasstandaard voldoen en één daarvan woont in Nederland.

Aard

De honden zijn als de mensen op Mallorca: vriendelijk, maar ook voorzichtig en op confrontaties bedacht. Zou het nodig zijn zichzelf en anderen te beschermen dan is hij snel, de Ca de Bestiar! Het is een dominant dier, die door iedereen (ook de eigenaar) geaccepteerd wil worden. Met deze dominantie moet in alle gevallen rekening worden gehouden, want anders kon het wel eens gebeuren dat de hond gromt tegen de baas en in het ergste geval deze ook kan bijten. Men moet proberen een verhouding te creëren , die gebaseerd is op een faire hond-mens-betrekking.
Hij is een wonderbaarlijke, sterke, prachtige, intelligente, lieve, toegenegen, vrolijke en koppige hond die Ca de Bestiar.

Dierenarts Gabriël Puigserver
De dierenarts Gabriël Puigserver zegt over het karakter het volgende: De hond heeft een karakter waar je trots op kunt zijn, is zeer intelligent en leert bijzonder snel, is thuis ongelofelijk braaf (vooropgesteld dat hij voldoende ruimte heeft), bezit een hoge gave om duidelijk te maken wat hij wil, en heeft een grote interesse in dieren van wat voor soort dan ook. Wees er wel van doordrongen, dat de hond mistrouwend is naar vreemden en naar een vreemde persoon kan grommen. Is de eigenaar in de buurt dan zullen er geen problemen ontstaan als deze de hond gerust kan stellen.
Bezitters van deze honden hebben de (gemiddelde) leeftijd tussen de 25 tot 40 jaar.

Verhalen, die over deze honden gaan
Deze (roedel)hond was altijd een hond voor boeren, maar ook de verdediging/bewaking past bij deze hond. In de 17e en 18e eeuw gebruikte men deze honden om dieven en 'ongewenst bezoek' af te schrikken. Voor de boeren, die zeer trots op deze honden waren, zijn deze honden vaak de enige vrienden voor ze geweest terwijl ze in de bergen hun kuddes hoedden. Er wordt verteld dat deze boeren met feestdagen van de berg kwamen en dan hun honden in gevechten inzetten.
Er bestaan vele amusante verhalen over de hoge intelligentie van deze hond. Verhalen waarin vertelt wordt, hoe de honden mensen van de verdrinkingsdood redden, of bijvoorbeeld de verhalen over de liefde naar kinderen en oude mensen. Vermakelijk zijn ook de verhalen die over de verkoop van deze honden gaan. Naar wie ze ook op het eiland verkocht worden, velen kwamen steeds terug naar waar ze vandaan kwamen. Waar de Ca de Bestiar eenmaal geliefd is, daar blijft hij zijn leven lang.
Het verhaal van de hond die Sandokan heette.
Het baasje vloog met Sandokan van Mallorca naar Madrid. Voor Sandokan was een kooi gehuurd die in het bagageruim werd vervoerd. Toen de machine geland was en het luchthavenpersoneel de koffers uit het ruim had gehaald, kwamen ze bij de kooi van Sandokan, maar deze zat niet meer IN de kooi, maar zat ervoor en blafte als een gek. De kooi was volledig kapotgebeten. Niemand durfde de hond te naderen en dus ging men weg en liet de hond naar buiten springen. Deze ging het vliegtuig in en ging op de plaats zitten waar zijn baasje de vlucht had gezeten en bleef daar zeer tevreden zitten. Door de luidsprekers in de hal werd het baasje van Sandokan gewaarschuwd, hij stond al op de kooi te wachten. Samen met iemand van het luchthavenpersoneel is hij toen het vliegtuig weer ingegaan, waar Sandokan nog steeds zat. Pas toen hij zijn baasje zag kwam Sandokan van de stoel en samen hebben ze toen het vliegtuig en het vliegveld verlaten. Dat was het verhaal van Sandokan, een verhaal van een zeer goede Ca de Bestiar.